Ufkun ötesinde mor salınımlar

Ufkun ötesinde mor salınımlar
Avuç içi ayasında karıncalaşmalar
Seni düşünürken kendime akıl erdiremem
Sallapati olmuş hayatın, göz altında halkalar
Neyi düşünür, ne işlersin nerden bileyim
Sen ki düşlerime bile girememiş sevgili
Bir yar bile olamadın belli ki kimseye

Yorgun, argın yokuş yukarı sendelemeler
Bir pençere açılmış bahar kokulu rüzgarla esen
Dilimde bir türkü sen se aklımda, gönlümde hiç yokken
Nerden çıktı bu kara bulutlardan rahmet sensizliklen
Ayrılıklardan zincir örerken, mutlululağa hasretin kor
Gün pencereme vurduğunda alev bakışların olsa şavkım...
İlhan Koruyucu