Ne zaman ıssız bir ormana girsem,
Şehvet kaplar bedeni.
Giz dedikleri bu olsa gerek.
Gizlenmiş iç benliklerde yüzmek de sanırım.
Bu tıpkı
Suyu görünce işi gelen insanlar gibi bir şey
Hâlbuki ben suyu gördüğümde
Ona kişnemiyorum.
Arınmak için,
Denizden kaput topluyorum.
…
Lastik çocuklar doğmaya başladı
Plastik dünyalarıda var zaten.
…
Kırıl ey porselen
Bulana kadar da kırık kal
Tarihi öpen bir arkeolog bulana dek
Darmadağın ol porselen
Sen de şiir.
Oralı olun.
Doğduğunuz yerde umut yok
Doyduğunuz yerdir ölüm.
….
Hatta un ufak ol da
Ufaklığını bilsinler.
..
Şiir, sen öl
Ben de.
…
Ufaklık yaşasın.
Ufak beyinlerde.
Kayıt Tarihi : 13.10.2004 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!