Ufak Bir Parça Sen Şiiri - Kasım Kobakçı

Zihnimi saran, tebessüm eden çehren,
Nefesimi kesiyor, senin ıraklığında,
Buna bir nihayet getirebilmek hasretiyle,
Her taze şafağa uyanırım...
*
Kulağına fısıldadığım, sevda nameleri kanıtımdır,
Ev sıvalarında düşlediğimi,
Nefesini işitmeyi diliyorum,
Yumuşacık bir merhaba sevgilim zarafetiyle...
Soframda, muradım anzer balı değil,
Sensin yarim, sıcak gevrek, reçel ve kahve dairesinde,
Gönlünün gönlümü, bir hakan misali ağırlamasını bekliyorum...
*
Mesai bitiminde ve avdet ettiğimde, sana rastlayamamanın kederi yerleşti,
Hazırladığın, bir tabak yemeğin hazzını sürerken,
Vakit kaybetmeden, eline sağlık diyebilmek adına,
Hızla yudumlamak niyetindeyim,
Damağımı haşlama ihtimaline inat...
*
Tabağı çanağı, el birliğiyle kaldırmak,
Bardakları beraber durulamak,
Kestaneleri közlerken,
Yanımda durmanı diliyorum...
Perdenin karşısına kurulup,
Tekdüze de olsa, beraber yapım seyretmek arzusundayım.
*
Uykunun kollarına düştüğün an,
Seni sineme çekip, döşeğine taşımak,
Nazikçe sarmalayıp ve alnından buselik almak,
Ve duyacağını sezerek, tatlı Rüyalar fısıldamak niyetindeyim ruhum...
Dalarken, dakikalarca suretini süzmek,
Yakınımda durduğun için, sana binlerce defa minnet sunmak arzusundayım...
Aşırı bir talepte bulunmuyorum,
Ufak bir parça sen..