Uçurumun Kenarında Bir Adım

Bir vardın bir yoktun,
Gelişin bahar, gidişin kıştı.
Ben mevsim değiştirmeye çalışırken,
Sen hep kar yağıyordun.

Konuşmaya çalıştım, duygularımdan bahsettim,
Sen kelimelerimi duvara çarpıp kayboldun.
Bana değil sanki kendine kızıyordun ama
O öfkeyi hep ben taşıyordum.

İçimdeki korkular seni görünce çoğaldı;
“Ya yetmezsem?”
“Ya seversem ve gene incinirsem?”
Kalbim seninle aynı odada bile güvende hissetmiyordu.

Ve o gün…
Uçurumun kenarında durdum,
Sana adım atmakla kendimi çekip almak arasında.
Kalbimi kurtarmak için
Senden kaçtım…