Uçurumlara Atıldı Ruhum

Hangi yalnızlığın yağmur tanelerinde
Bulutlara unutuluşun resmini çizmişsin
Sevda pınarlarında kaybederek gülüşünü
Yokluğunun gecelerine asmışsın yüzünü.

Geceleri gel uzun gecelerime haydi
Yokluğuma girmişsin, ağlıyor yarım
Mor bakar dağlarım, selamım gelmez
Gökten yağmurla şimdi gözlerin de düşer.

Çeksem içime sen diye bütün kuyuları
Sarnıcımın ipi, yüreğimin zinciri olsan
Sevdanın kör bıçaklarıyla doğransam
Sensizliğin kavislerine gölgem düşer.

Şimdi bütün anlar akşam, geceye sürme
Yanlış istikametlerde şahidim rüzgardır
Gözlerimde utançlı bir aşık ağlamakta
Bir toprak kokusu sinmiş ak saçlarıma.

Hilal kaşlarının bendine takılı bir şairim ben
O esmer bakışlarda sayfa sayfa okunansın sen
Bin yıllık bir sevdanın, aşkın isyanı gözlerimde
Bedenimi usul usul emzirirsin çaresiz saatlerimde.

Çek şu gövdemin üzerine akseden keskin kılınçlarını
Bin yıllık bir sevdadan kaçtı, yoruldu bu deli yürek
Cesedime üşüşen harflerden yeni bir şiir çıkar istersen
Bu uçurumlara atılan ruhta, bulamazsın bedenimi yeniden.