Uçurumlar Biriktirdim Gözlerimde

en onulmaz aşkları, aşk adına /sadece/ biriktirdim yüreğimde.
fark etmeden geçen yılları,
karşıladım alnımda dik çizgilerle.
yürüdüm şafaklar boyu uzanan zifîr gözlerinde.
penceremden havalanan en son kuşları,
son bilmememdi tutunmam,
hayâta böyle dimdik senelerce

aradım adını, içinde hiç sen olmayan yılların;
bir anlam, bir değer,
sensiz bomboşken her yarın.
zafer mi kaybediş mi vuslâtın öldüremediği sevdâlarım...
aradım adını, sarmadı hiç kimseyi neden hiç kollarım...
mutluluk bildim acıyı,
bir meczûpkâr ağıtken bile dudaklarımda adın.
aradım adını,
her benle yazılmış levh-i mâhfûz'umda sayfaların.

uçurumlar biriktirdim,
uçurumlar biriktirdim gözlerimde.
ve penceremden havalanan en son kuşları,
son bilmememdi tuttunmam hayata böyle dimdik senelerce...
uçurumlar biriktirdim sonu yüreğimde başlayan,
birgün gelir atlamak için,
adını unuttuğumda,
hasretinden vaz geçtiğimde...

her senden uzak gecede bin yıl yaşlanmışım.
vefâsızlık sende bir dal olmuş da,
ben, o dala yaslanmışım...

uçurumlar biriktirdim,
uçurumlar biriktirdim gözlerimde.
uçurumlar;
hasretin zaten ölümdür diye.
sevemedim hiç himseyi böyle vakt-i ömrümce,
ölemedim sensiz hasretinle gönlümce.
koymadılar toprağa,
bir rûhun yok;
ama yaşayan bir ölüsün diye.
severim seni, severim sen hiç bilmesen bile,
sevilen bir tatlı gonca,
sevilen en güzel güldür diye.
ölümü bu kadar çok sevdim, ben bu kadar çok sende;
siyah geceler boyu asılı duran,
asılmak için o simsiyâh zülfünde.

...

geçtim akıllardan.
akıl bana yaramaz aşk dolu yüreğim varken.
beklemedi yüzlerim gülmek yarından,
gönül sende hicrân,
yaşamım uğrunda bir dolu âh u zârken