Uçurumdur dediler sevmek
Kırıklarımı sevdim düştüğüm yerde
Seni anlatan bir şiirdim
Yasaklandım
Sorgucular gezindi yaralarımda
Sonra çiçek oldum bahçende
Büküldü boynum en delikanlı çağında
Adını yazdım
Hiç bilmediğin şehirlerin çıkmaz sokaklarına
Sonra usulca sokuldum
Kimsesizliğin o sımsıcak koynuna
Derken herşeyin önüne geçti hayal denilen gizli bahçe
Her adımda biraz daha daraldı göğsüm
Düşe kalka yürümeyi öğrendim acılar ortasında
Açıldı alçıları hayatın
Yürek öğrendi sonunda kırıla kırıla
Ayakta kalmayı da...
2003
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 24.8.2005 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
önceleri düşüp kalkılsade sonunda durmasını biliyorsak hayatın her alanında ne mutlu,
TÜM YORUMLAR (4)