Ama beni azapkar akbabaya çeviren; ıssız
uçurumlara çeken Korkunç çıplaklığının kuyusunda
duruyorum.Dikenlitellerle Kanatan; kanattıkça yara-
larıkabuğundan sıyıran çıplaklığının kuyusunda durup
cerahatli yaraların koleksiyonunu yapıyorum.aşkın
tarikatında platonik takılıp cinselliğinin ürkünç
uçurumunda dervişane bir şekilde parçalanıorum; yani,içinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta