Uçurum kenarındayım sanki

Bir uçurumun kenarındayım çaresizce dostlar
Kimseye anlatamadığım çok şey bıraktım içimde
O kadar yarım kaldım ki kendi dünyamda
Çok sevdimde, Hiç sevilmedim delice
Düştüm kocaman bir boşluğa yüreğimin derinliklerinde

Bir uçurumun kenarındayım sanki öyle çaresiz
Bir yanım bırak kendini derken, diğer yanım ise
Umutlar besliyor hâla yarınlarıma,yine umutsuzca
Beklediğim bir yudum sevgiydi sadece insanlardan
Çok mu zor hakkıyla sevmek, değer vermek acaba ?

Ağarmış saçlarım, yıkılmış hayallerim, kaybettiğim umudum
Paramparça olmuş yüreğim, hüzün sarmış ruhumu
Bir yanım yorgunluktan bitap düşmüş,
Bir yanım kırgın Paramparça olmuş yüreğim
Yinede umutlar ekmek istiyorum ben yarınlarıma

Geçip giden zalim yıllara inatla yaşamak istiyorum
Bir el dokunuyor sanki omuzuma, uçurumun kenarında
Rüzgar ise kulağıma fısıldıyor usulca, gitme kal diye
Ruhum ise acı çekiyor sanki, yaşanmışlıklarla
Aklım ve kalbim arasında cebelleşiyorum adeta

Baktığını görmeyen, yaktığı yüreği görür mü hiç ?
Aşk esir düşmüştü kalbime, beni esir aldı
Bıraktı yıkık dökük harabelerde, yok etti Aşkımı
Bir ihtimalin peşinden koştum yıllarca, yoruldu bu can
Geldim bir uçurumun kenarındayım işte dostlar

Ya gidecek yada kalacağım burada ,Yaralı yüreğimle beraber
Ne acı bir gerçek değilmi ? İnsanın aklıyla yüreği arasında kalması
Bir çıkış yolu bulamayıp, kendini bir uçurumun kenarında bulması
Çok acı hemde çok can yakıcı be sevgili canlar çaresiz kalmak
Ben yinede umut tohumlarımı ektim yüreğime

Ayrıldım uçurumun kenarından, sessizce, uzaklaştım oradan
Hayata sımsıkı tutundum yaradana sığınarak başladım yeniden
Güçlendim hemde çok Güçlendim hayata karşı, acılarıma inat
Kimseye eyvallahım yok bu saatten sonra dostlar Allah'tan başka
Sımsıkı sarıldım ben hayata, Sımsıkı sarıldım umutlarıma, yarınlarıma