Yüzüm sana döndüğünde
Da Vinci’nin fırçasından damlayıp tuale
Monaliza oluyorum
Hüzün dökerken bir tarafım
Bir tarafım gamze gamze
Sen düşünce aklıma
bütün düşünceler birbir dökülüyor dalından
Sen doluyor tüm hücrelerim
Yolum sen
Yordamım sen
Gülüşüm sen
Gözyaşım sen oluyor
Sana çözülünce dilim tüm cümleler aşka akıyor
Züleyha oluyorum birden
Yusuf’um sen
Yüzüm sana döndüğünde
Bir çift kanat çıkıyor yorgun omuzlarımdan
Uçuyorum güvercinlerce
Gökyüzüm sen
Ah benim Nazargahım
Ah benim Aşk hikayem
Sen istediğin kadar sus
Ben hep böyle çağlayacağım
Sen istersen gelme
Ben,
Kurşuni akşamlarda
Saz benizli sabahlarda
Hep seni bekleyeceğim
Sen Gözlerini kapa istersen
Ben Seyrinde öleceğim
Ah benim Nazargahım
Ah benim Aşk hikayem
Sert bir rüzgar esip kökünden koparsa bile
Uçurum çiçeğinin
yağmurdan korktuğunu
Gördün mü hiç
NİMET ÖNER
28.07.2021
21.15
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 23.5.2022 02:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakup'un özleyen gözleri gibi baktığında
Yusufun gömleğinden damlayan şifa olurum
Kalbim bir ney olup feryad ediyor.
Ah ediyor bir bülbül mihrapta...
:)
TÜM YORUMLAR (16)