Ucurtmalar Şiiri - Orhan Hatıl

ucurtmaların ipleri kopmuş rüzgar özgürlük şarkıları söyledi her dem dudak büküklüğüme aldırmadan çocuklar koşuşturdu içimde sonsuzluğun çoşkusunda özgülüktü benim ucurtmam,çocukluğum talandı her nefes ucaklar geçiyordu ucurtması hiç olmayan ben ucurtmaları bekliyordum çocuk gözlerle şehrin gövdesi yarıyor bedenimi acıyor acıyor kanıyor sis gözlü bir adam oluyorum kimseye haber vermeden ucurtmalarımı aramaya gidiyorum