Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
TEBRIK EDERIM
Çok güzel bir şiir sayın Ufuk, tebrikler teşekkürler.
UÇURTMAYI VURMASINLAR....
Efendim; çok güzel bir tasvirleme yaptını ve güzel bir hayat dersi niteliğinde şiir yazdınız..Sizi kuluyorum can-ı gönülden...
Saygılarımı sunuyorum...
resim gibi bir şiir...özgürlük ne güzel anlatılmış.öyküleyici bir şiir tarzı seçilmiş,kuş ve uçurtma ....ikisi de özgürlüğü simgeliyor.ama uçurtmanın özgürlüğü farklı.uçurtma, özgür olduğunu sanıyor.kuş ona ders verene kadar...
“Bağlandığım ip uzun da olsa,
Özgür saymam kendimi,
İp, başkasının elindeyken.”
harika!10 puan...
tasvir olarak güzeldi...tebrik ederim degerli saire...
yeni bir ikili doğdu şimdi sanırım..zekiyle metin gibi..ketçapla mayonez gibi..kuru fasulye ve pilav gibi..uçurtma ve kuş..:)
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta