Bir uçurtma yükseldi gökyüzüne,
Rengarenk...
Sarı, kırmızı, mavi, pembe...
Sonra bir dala kondu,
İçinden bir kuş çıktı uçurtmanın.
Uçtu gökyüzünün derinliklerinde,
Kuş da rengarenkti
Uçurtma gibi!
Bir kanadı yeşil,diğeri mavi.
Dünya güzeli...
Kuş, özür diledi uçurtmadan:
“Bağlandığım ip uzun da olsa,
Özgür saymam kendimi,
İp, başkasının elindeyken.”
Uçurtma çok üzüldü,
Bir rüzgâr bekledi hep...
Derken bir fırtına,
İpinden kurtuldu uçurtma!
Uçamadı ama...
Yere düştü, bulandı çamura;
Fakat mutluydu,
Uçamasa da kopmuştu ipi.
En azından özgürdü şimdi!
Kuş aldı uçurtmayı,
Yıkadı saf yağmur sularıyla.
Kuruttu pırıl güneşte,
Götürdü gökyüzünün enginliğine.
Uçurtma ve kuş,
Birlikte uçtular sonsuz özgürlüğe!
Kayıt Tarihi : 29.6.2007 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel bir şiir sayın Ufuk, tebrikler teşekkürler.
UÇURTMAYI VURMASINLAR....
Saygılarımı sunuyorum...
“Bağlandığım ip uzun da olsa,
Özgür saymam kendimi,
İp, başkasının elindeyken.”
harika!10 puan...
TÜM YORUMLAR (6)