Göğün ipini tutmuş koşuyor çocuk
savura savura denizi, al yeşil mor, kıyı boyunca.
Kapılardan içeri yaz doluyor döne döne
keskin bir adaçayı, reçine, kekik
kokusuyla, başdöndürücü
bir çingene çergisi çığrışmasıyla, gün günden uzun,
gün günden deli.
Dilimizde zaman av etleri tadında.
Akşamları kıyıda, demlenirken altında salkımsöğütün,
başı dizimizde uyuyor deniz, yorgun, güleryüzlü, güvenli
Kayıt Tarihi : 5.10.2002 06:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sait Maden](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/05/ucurtma-8.jpg)
Artı sayenizde bir kelime daha öğrendim; çergi: bir nevi dokuma çingene çadırı, kilim veya tente anlamında imiş.
Siz bilyorsunuz zaten; amacım ise, benim gibi çerçi sanıp yanlış mı yazılmış ikileminde olanlara google' dan öğrendiğim bir ufak bir bilgiyi sunmak.
resim, grafik sanatına, edebiyata verdiğiniz emeklerinize teşekkürler baki selamlar...
TÜM YORUMLAR (1)