Uçurtma Şiiri - Musa Aydın

İşlemediğim bir suçun cezasını neden ben çekerim bilmem.
Ulaşamadığım bir dalda bırakmışım tüm hayallerimi,
uçurtması ağaca takılan bir çocuk misali.
Öylece bakıyorum aşağıdan güzelliğine.
Dokunamasam da, sarılamasam da,
En azından bakıyorum ya...
Aşkla bakmanın hazzını yaşıyorum ya...
Üzülüyorum ama olsun. Bakıyorum ya sana.
Belki birazdan biri "üzülme çocuk" diye çekecek kolumdan.
Götürecek beni senden uzaklara.
İstemiyorum ben gitmeyi.
Gözlerim hep sende kalacak.
Halbuki ben seni sım sıkı tutuyordum.
Neden orada durmayı seçtin sevdiğim?
Senin için daha ne yapmalıydım bilemedim.
Sahi bilemedim.
Neden sen de beni tutmadın?