Uçurduğun Güvercini Öldürme

UÇURDUĞUN GÜVERCİNİ ÖLDÜRME

Özü gül açar da yüzünde eyvah
Nefsine yenilmiş sözünde Allah
Bir elde güvercin bir elde silah
Uçurduğun güvercini öldürme

Akıl aşktan geçse gönül geçemez
Kanadın kırarsan kuşlar uçamaz
Kimse zehri zemzem diye içemez
Sunduğun kadehe kahır doldurma

Riyayla geçilmez sırat köprüsü
İhanet yaşamın ömür törpüsü
Bülbülün feryadı gülün kaprisi
Açan gülü hırsın ile soldurma

Sen yoksul ben yoksul işte halimiz
Varsıl sofrasına süstür gülümüz
Üç beş fakir ile kalkar ölümüz
Bir kuru can için ele güldürme

Yoksul özgür olmaz kul olur şaha
Kader derler hak havale Allah’a
Onlar soyar sen döne dur semaha
Kendini hoş hayallerle kandırma

Yalan dolan ile oyalar seni
Kölemin kölesi ederler beni
Yıllardır inandın o cennet hani
Sırtında taşıdın gel de çıldırma

Yezitler Nemrutlar solusun dursun
Kapısında kulu ulusun dursun
Elindeki kanı yalasın dursun
Köpek olup kardeşine saldırma

Çıkar ile sevda yan yana gelmez
Gelse bile sevdanın yüzü gülmez
Yoksulun halini varsıllar bilmez
Ağaya paşaya halin bildirme

Kaç kez düştük düşün biz bu oyuna
Kin tohumlar, sana bana boyuna
Ölümüz dirimiz koyun koyuna
Ölmüşünü gel ayağa kaldırma

Kardeşliğe tuzak kurar fermanı
Haramiler keser yolda kervanı
Gelir elbet gülün açma zamanı
Bu da gelir bu da geçer aldırma

Mahmut NAZİK 25. 10. 2009 Mersin