Beni uçur dedi rüzgara, uğultular eşliğinde
inzivaya çekilmiş bir yaprak kopuyordu şimdi
sürüklüyordu saçlarını, ah, ne de ayıp şey
kabahat rüzgarda da değil, yaprak savrulmaya eş
ya da öyle görünüyordu, her şey görünürde
onlara gölgeler eşlik ediyordu, en tepede güneş
çatırdıyordu ağaç dibinde yeşeren otlar
ota boka sarıyordu oradan geçip, giden insanlar
hıncına alamayan bir tekme savuruyordu
ezilen bir tek böcek değildi bu koca yerkürede
insandan arda kalan her ne ise yok olup, gidiyordu
halihazırda gidiyor iken rüzgar
önüne bir şeyleri katmasa hiç olur muydu?
Kayıt Tarihi : 6.7.2017 02:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!