...Üçüncü Yıl 3 / Ma! ...

dizekıran
imge cellâdı sancılar da var
katil barikatlar kurulur kör menzillere
emreder zemherinin anaforu;

'cebbar bir acıya yataklık et!
sus ve em'

kırlangıç küskün
yol yitik
rüzgâr kırık
küf ve külü
anımsatırcasına soğur evren

say ki gittin
git…tin…in…n
yoksun
yokuz…uz...z
acı ve sevdadan uzağız
tımarhaneye dönüşür düş evim
kafesim derbeder
rahlemiz cenaze duasında
ok ve yayızdır artık kendimize

'fırla! '
der acı

ah yüreğim!
ala bir taysın halâ
ebemkuşağından köpürür harflerin
yeni sökülmüş tırnak acısı kadar
sinsi o ağrının koynunda
dünden bugünden farksız
yarın da bilirim yazılmıştır düşmek
çaresiz bir rehine gibi şiir tanrısının avuçlarına

buyruğa boyun eğerek
tez deşifre ederim gen haritamı
öyle ki mayalanmasın ahrazlığım
lâl dilimin gün sayan divan kapısında
sürgün heceler incelsin sisli bir an’a

'ak kağıttan doğ!
vaktidir kaleme rücu etmenin
öksür kekele ve kus! '

karanlığa kandiller adar sonra güneş
zebanilerden uzak
ışığa döneriz yüzümüzü
dokunurum sana işvebaz bir gökadada
el yordamıyla dizelere abanarak

ki kurtuluştur
uluyan kurtlarla büyüyen gecenin paydasından
böyle böyle
su serpilir acıya

dudaklarını sevdayla ıslat şimdi
serin bir su tut kendini şiir tanrım
her mevsim çünkü
dağ ateşi tutuşur şair kanında

'doğur ve kus! '

sus/ma!

su(s)
ma! ...

(27 Ocak 2005) – “Şiirle Monogamik Sevişmeler” Dosyasından…