Üçüncü Tekil Şiiri - Umut Beylik

Bu günler de böyle geçsin ey yar.
Söyle nasıl güleyim
Son sayfasını yazamadım bu hikayenin.
Öpüyorum çocukluğumun
Gözbebeğinden,
Bir yerden anımsıyorum
Sanki bin yıl öncesinden duyuyorum
Kulağıma fısıldadığın sözleri.
Şakağından vurmuşken
Ağır başlı duyguların özlemlerini,
Her sabah
Bir kuş sesiyle
Odama dalan,
Yüreğime dolan ışık oluyorsun.
Senide anımsıyorum
Ve sen hala,
Şiirlerimin altına
Adını yazıyorsun.
Belki değişenlerde var,
Ama simalar tanıdık
Ey güzel insan,
Hiç dünün olmadı mı senin?
Daha sen yokken
Seninle yaşadıklarımı
Üçüncü tekille yaşıyordum.
Yağmurlu bir havada üşüyorduk belkide,
Ne ben üşüdüğümü söylüyordum
Nede sen.
Gözlerin dolu dolu ellerimi tutma
Dayan bir çınara.
Ne ben çınar oldum bu arada
Nede dünkü sen…