Üçüncü Sır Şiiri - Nimet Öner

ÜÇÜNCÜ SIR

Kapı ardı ardına açılırken
üçüncü sır sessizce karşıma çıktı
Bir ayna
Ama bu ayna
suretimi değil
kalbimin içini gösteriyordu

Aynada ben vardım
ama benden çok
beni unuttuğum hâllerim
Çocukluğumun kırık oyuncağı
gençliğimin sönmemiş ateşi
yaşamadığım ihtimallerin yankısı

Her bakışta yeni bir yüz gördüm
her yüz benden bir parçaydı
Ve o parçalar
bir bütün olmayı özleyen yıldızlar gibi
aynada birleşmeye çalışıyordu

Üçüncü sır fısıldadı
İnsan kendini görmekten korkar
çünkü içindeki karanlık
ışığından daha parlaktır

Gözlerimden yaşlar süzüldü
ama o yaşlar su değil
zamanın kristalleriydi
her damla düştüğünde
içimde bir sır daha çözülüyordu

Ve ben anladım
Üçüncü sır kendini bilmekti
Ne gökyüzü ne yeryüzü
asıl âlem insanın kendi kalbiydi

Ayna çatladı sonunda
ama kırılan ben değildim
kırılan, kendime dair
eski yanılgılardı

Azra Nimet Öner