Üçüncü şehrin insanlarıyız biz.
Kah ağlayan ama gülmeyen.
Bütün şiirlerimiz yarım bizim.
Sigaramız bile yarım.
Bölük pörçük yaşıyoruz hayatı.
Hiç tam olamadık biz.
Aşkımız bile yarım.
Biz eksik insanların dünyası burası.
Bu yüzden tanrı üçüncü şehre mahkum etti bizi.
Çünkü bizler onun sınavını bitiremeyenleriz.
Tam "Evet bitti" derken kalemi kırılanlarız.
Memnun muyuz halimizden bilmiyoruz.
Biz zaten hiçbir şey bilmiyoruz.
Bizim sadece hüzünlerimiz tam.
Misal dört dörtlük acı çekeriz.
İnsan aklının alamayacağı acılar bunlar.
Ağlayamayız ama.
Göz pınarlarımız kurudur.
Çünkü döktük zamanında bütün gözyaşlarımızı.
Yanaklarımızda yer etti izleri.
Sustuk.
Hep sustuk.
Ölüm sessizliğiydi bizim susmuşluğumuz.
Ve sonra başardık.
ÖLDÜK...
İdris KöksalKayıt Tarihi : 6.6.2014 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!