Dağarcığı oğlak derisindendi
taze tutan ekmek ve düşlerini
biraz şaşkın biraz hayranlıkla
doğanın dev aynasında
çocuk öğrendi Pir Sultan’ı Veysel’i
Ne toy uçtu sonra
ne bağırtlak sürüsü
servilerin göğü budanıyordu
hükümlüyken kayısılar kükürt sarısına
uyumsuzluğun çığırında yoşudu
Taşıyıp durmuşsa beş şehrin tortusunu
bitip tükenmeyen göç yollarında
sorulur muydu sinmiş çocukluğu
anılarını ören bir duvar ustasına
Kayıt Tarihi : 26.10.2018 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!