Bir mübarek oğluna demiş ki,
“Oğlum sen adam olamazsın,”
Oğlu da öyle bir eğitim almış ki,
Nasıl bir ile vali olmasın.
Evlat koltuğa oturmuş demiş ki,
“Derhal babamı çağırın getirin.”
Görevliler; emir eridir tabiî ki;
Hemen gitmişler, evine pederin.
Derler; “Amca; Oğlun seni çağırır.”
Atalık değil mi! hemen çıkmış yola,
Az gitmiş, uz gitmiş, saraya varılır.
Baba ne görsün ki, bakmış kalmış oğla.
Oğul heyecanla; “bak baba bana “demiş.
Sen demiştin ya “adam olamazsın” diye.
İşte oğlun; “vali oldu, gördün mü” demiş.
Ata da ona derki; “ben vali demedim” diye.
Gelelim kıssadan hisseye!
Eskişehir tepebaşı belediyesi başkanı gibi,
Daha niceleri vekil, başkan olabilir amma;
Sergi açıyoruz diye, kaybedecekse edebi,
Ucube, kadına hakaret sorgulanmaz sanma.
Şair der ki; başkan değil vali bile olsan,
Hikâyedeki gibi, olamamışsın ki adam,
Cami ve tesettüre hakareti sergiden alsan,
Başkanım sana yakışırdı makam ve ihtişam.
Kayıt Tarihi : 6.10.2011 16:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!