Ucu yanık Şiiri - Mahmut Karahan

Altı üstü bir çay daha dedi masadakiler
Altı yılın üstüne
Altı yıl daha
İki yılda ben dem dedi hayat
Bir ucu yanık
Bir katı yıkık ömrün ortasındayım
Adını hayat koyduğum aşkın
Son noktası
Gürül gürül akan nehirlerin
Gurur deyip dinlemediği
Yokluğuna giden yollardayım
Kahretsin varlığından geçiyor hepsi
Topluyorum birer birer
Kararan gökyüzünde süzülen
Kuru yaprak misali anıları
Ey yerlerin ve göklerin yetmediği
Ey beni ben yapan hislerin katili
Kül ve karanlıktan ibaret düşlerim...
Bir kızdı düşümde gördüğüm
Minicik elleriyle kara toprağa gömdüğüm
Buzdan yatağında rahat mıdır
Uyku tutar mıydı bilseydi şimdi
Sana sevgimin yetmediğini