Düşüncelerdeki hücreler kağıtta dans ederek birleşti.
Mürekkebin yemini imzalı bir söz gibi.
Sığınağı sığındığı, yememeli yasak meyveyi yetiştirilmeli.
Hangi kelime yan yana geldi de bir diğerine yardım etti bilinmez.
Kalem kağıdı arıyor, bakıyor aşağıya.
Yazdıkça kalem duydu kendini, adağı kalbi.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta