Uçmaktan Yorulmuş Kuşlar Şiiri - Nebi Ünler

Çukurova ya harman zamanı gelmiş
Yemlikçiler tarla tarla geziyor....
Yaz yağmurları başakları eğmiş
Ta uzaktan yüreciğim seziyor.
.....
Cem Karaca’dan
Canım Benim dinliyorum
Sarıpapatya fısıldadı; “ey şair
“Uçmaktan yorulmuş kuşlar...”
Karacaoğlan gibi yazamam aşka dair
Akdeniz Akşamları’n da uyumuşlar
Papatya, Rüzgâr, Bülbül vesair.
.
“Özlemim, nasılsın?” diyorsun,
Sen nasılsın, bu gün ne yaptın diyorum...
Göremediğim çooook uykulu gözlerinle
Gülümsüyorsun bana, böyle hissediyorum.
..
“Çok yorucu... Bugün denize gittik...
Evet yüzdüm... Geldik yemek faslı...
Yemekte rakı içtiler misafirler,
Bende bir tane bira, başımı döndürdü...”

Demliğim den son bardak çay,
Bilmiyorum; bu kaçıncı sigara, kül tablasını
Bu kaçıncı boşaltışım... Bak göründü ay!

“Bilmem içtim öylesine, sen ne yaptın?
Sarhoş olmadım ki can, sadece sessizleştim
Sonrada uykum geldi... Uykuyu bahane yaptım
Şimdi başım dönüyor...” Ben yine kimsesizleştim...
.
İki Haziran da Kurtuluş bayramı olurdu Kozan’da
İnekleri koyunca damlara, Akşam’dan sabaha kadar
Dört film birden oynardı yazlık sinemalar da...
Yığılmış ekin sapları üzerinde uyurduk bütün çocuklar

“Zor attım yatağa kendimi, baktım ki can yazmış”
Ne kadar güzelsin kim bilir? Şimdi bir masum çocuk gibi...
“Kıpkırmızı oldu yanaklarım...” Orası sıcakmış, yaz’mış.
Yazıyorum, Cem Karaca’dan Canım Benim, dinlediğimi
“Çok severim...” Diyor... Benim içimde Kozan hasreti azmış
Suskunluğumdan anlıyormu ki, uzaktan sessizce inlediğimi?
Diyemiyorum ey sevgili, Ney benim gibi, pek hüzünlü saz’mış
Kamışlar ustasına, sonra Neyzen’e Neyzen’in yüreğini üflediğini,
Yar bilmez, “Uçmaktan yorulmuş kuşlar” sanki bana mezar kazmış!

“Gözlerim kısık, gülümseyerek yazıyorum sana,
Yok can. Karanlıkta yatıyorum, dağılmış halimi
Zaten görmek istemezsin...“ Diyemiyorum hiç sorma bana
Yakalayıpta boğmak istiyorum, şu gurbet deden zalimi!

“Yaralara rağmen ben hep gülümserim... Çok uykum var
Affet, yarın görüşelimmi?” Balkonum da rüzgârın serinliği...
“Gözlerim kapanıyor zor yazıyorum.“una Haydi iyi uykular,
Benimle uyu, benimle uyan olurmu? Duygularımın derinliği!

Kesik kesik cümleler, “Biliyorum, mutlu oluyorum, olur.” ve
“Uçmaktan yorulmuş kuşlar yaz!” Dalmış olmalısın hasretim...
Bugün de bitti muhabbetimiz... Ne yapabilirim ki geceye ilave
Pencerene konmadan, nasıl anlatabilirim büylüğünü hasretin!

Yarın yine deniz, yüzmeler, yemekler ve papatya çok yorgun,
Ben yarın da cam kafesimde, imkânsız hayaller kuracağım...
Yılgın Yağmur seven sensiz unutma, olamaz sultana sorgun,
“Uçmaktan yorulmuş kuşlar...“ Söyle Ay nerede duracağım?

“Uçmaktan Yorulmuş Kuşlar”dan biri sen, biri de ben,
Gülümserken hayalin, sabah ezanı okunuyor camilerden

Aşiyansız, 08.06.20 – 04.05 Y.Y.