Uzun zaman sonra ayaklarım yerden kesilmişti...
bulutların üzerindeydim,
uçuyordum resmen.
Fakat hayallimdeki gibi değildi
kollarım kanatlara dönüşmemiş
kanatlarımda tüylerimin dalgalanışını hissedememiştim.
Dahası mutlu değildim, ama uçuyordum.
Benim olmayan bir gökyüzünde
beni tanımayan bir rüzgarla.
Uçmak yükselmek değil bazen düşmemek için tutunmaktır.
17/08/2025
17:07 #Wahran
@demlenmisSiirler
(485)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 21.8.2025 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uçarken :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!