Uçar Şiiri - Melih Çetin

Garip gönlüm yola konmuş kuş gibi
Fırtınaydın uçar dedim uçmadı
Yaraladın seni bildi eş gibi
Ellerinden kaçar dedim kaçmadı

Garip gönlüm yuva için dal toplar
Bitsin diye fazla fazla yol toplar
İçine de goncasından gül toplar
Sen vaktinde açar dedim açmadı

Garip gönlüm toz kondurmaz saçına
Sevilmemek inan gitti gücüne
Bundan böyle gam akarken içine
Buralardan göçer dedim göçmedi

Garip gönlüm işi olmaz ayranla
Yıllar geçti bakar hala hayranla
Nasıl sevmek arttı durdu zamanla
Ben yanıldım geçer dedim geçmedi

Garip gönlüm aşkı buldu aynında
Aciz kalır her şey bu fer yanında
Yavaş yavaş eriyorken beninde
Anlatamaz sürçer dedim sürçmedi