Gök yüzünde uçan bir kelebek,
Olmak isterdim ne yazık,ki değil
Sakın heveslenme bizlere
Gök yüzünde yerin rahat
Uçup uçup duruyorsun
Kanadını kırdılar hayalini yıktılar
Uçar,mı kanatların bir gün yine
Kısacık ömür yeter mi onca hayale
Bütün kelebekler uçuyor gök yüzünde
Bir kelebek uçuyor bak baş ucumda
Sanki bir şey olacakmış gibi
Dönüp dönüp duruyor baş ucumda
Kelebek sen uç hep gönlünce
Sen boş ver onları uç gönlünce
Dokunmasınlar kanatlarına dökülür ya pulların
Unutma sen kelebeksin ben seni öyle sevdim
Bir asi rüzgarda kıyamadım dokunmaya
Sen demiştin ya giderken bana
Şu üç günlük dünya fani dünya
Sevmeye sevilmeye layık dünya
Sevsen bir türlü sevmesen bir türlü
Elbet bir gün uçup gideceğiz
Seveni de sevmeyeni de
Bir gün orada göreceğiz
Sanma bu dünya size de kalacak
Benim üç günlük ömrüm yeter
Burada uçmaya şimdi kanadım kırık
Belki uçamam bir daha gök yüzün de
Zaten ömrüm yetmiyor uçmaya
Uçan kelebeklere selam olsun
Ah kelebek seni hep seveceğim
Sanma seni unutur bu gönlüm
Sende benim gibi yaralısın
Seninde kanadın kırık benim gibi
Sende yalnız kaldın bak benim gibi...
Hüseyin Yanmaz
13/01/2009
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 20:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Burada uçmaya şimdi kanadım kırık
Belki uçamam bir daha gök yüzün de
Zaten ömrüm yetmiyor uçmaya
Uçan kelebeklere selam olsun ''
Güzel şiir okudum.Kutlarım Hüseyin bey.
paylaştığınız için teşekkürler.
Kaleminiz daim olsun,ışık,umut saçsın,kutlarım,
Saygılarımla,tam puan, Enver bilgiç
TÜM YORUMLAR (4)