Uçan bir kanat olayım…
Kaderin karanlık yollarını geçerken bu gece
Sinsice dolaşıyor hayat görünmeyen yüzüyle
Yaşanmışlıklarımın sardığı garip bir duvarın engelinde
Örterken nefesi bu ömür boğuluyor tenimde…
Hayattan kaçıyorum çok uzaklara canımı yaktı
Hiç bu kadar yormadı oysa dertlerim beni
İçim acımadı tüm yıkımlarda çökmedi yüreğim
Bakışlarım manasız ve gördüklerim anlamsız artık…
Kanatlarım yok ki uçayım gökyüzüne bir bulut olayım
İçimdeki duyguları gözlerimden yağmura bırakayım
Düşüp toprağa yeşile bulanayım köklerimden fışkırıp
Dağ lalesi olsun ruhum her sevgiye uçan bir kanat olayım…
Oktay ÇEKAL
21.10.2012–11.33
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!