21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Uçaklara binip uzaklara gitmeyi istedikçe, dönüp dolaşıp geldiğim bir ben var, başka bir şey yok Anne.
Anne,
yağmurlu bir sonbahar gecesinde doğmuşum, ki sen daha iyi bilirsin,
pek ağlamazmışım...
yürüdüm anne,
daha ufacıktım,
sokağa çıktım, okula tek başıma gittim anne.
sokağın başına kadar yürüdüm, arka sokağı gördüm, caddeyi gördüm,
üstümüzden geçen uçakları hayal ettim,
onlara binip çok gitmeyi anne,
çok uzaklarda bir yaşam düşledim.
Büyüdüm anne,
sakallarımdan yüzüm gözükmez oldu,
caddenin sonuna kadar gittim anne, geceleri eve gelmedim,
o uçaklara da bindim anne, ama hep aynı yere döndüm,
uzaklara gitmek istedikçe dönüp dolaştığım hep aynı yer oldu,
koşamadım anne kaçamadım, kurtulamadım,
dünyanın her yerinde anne
o aynı ben varım,
anne.
Kayıt Tarihi : 28.4.2007 01:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lzcramcil Ceyhun Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/28/ucaklara-binip-uzaklara-gitmeyi-istedikce-donup-dolasip-geldigim-bir-ben-var-baska-bir-sey-yok-anne.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!