Basit bir odun parçasıydım önce.
Kocaman, kapkalın, işlenmemiş.
Soyuldum, yontuldum, tornalardan geçtim, inceltildim.
Bir de baktım ki bembeyaz boş bir sayfa oluvermişim.
Artık doldurulmaya hazırım.
Ne öğrenemeyecek kadar doluyum, hep aynı şeylerle,
Ne de yön değiştiremeyecek kadar katı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta