Üç Yürek Bir Akdeniz Şiiri - Turgut Tayfun

Yalnızlığın sesiydi
Önceleri duyduğum.
Aldanmış olduğumu düşünerek
Bir şeyler aradım durdum,
Akdenizin kıyısında dalgaları dinliyordum,
Baktım
Gözümün alabildiğine,
Baktım o mavi derinliğe.

Kumsalda bir çukur açtım ellerimle,
Ne yapıyordum o ıslaklıkta
Yüreğime.
Avuçladım yüreğimi,
Gömdüm çukurdan evime.

Kalkıp yürümeye başladım
Sendeleyerek
Sahil boyunca.
Bir çift gördüm biraz ileride
Nereden bilebilirdim izliyorlarmış beni
Gizliden gizliye.
Gülümsediler ben yanlarına gidince
Her ikisi de,
Ürperdim,
Gömmüştüm ya yüreğimi,
Utandım
Yok diye onlara varecek bir şeyim.
Anlamışlardı beni,
Anlamışlardı tedirginliğimi,
Yürümeye başladık birlikte
Tutarak ellerimi.

Ben bir şey söylemeden
Onlar buldular gömdüğüm yüreğimi.
Yanında bir çukur daha açtılar,
İçinden bir yürek çıkartarak
Bana uzattılar,
Ben de onlara benimkini...
Ve dediler ki
'Sen olmasaydın,bulamazdık bizimkileri'
Tebessümle yetindim.

Sonra üçünü yan yana koyduk,
Artık örtmeyecektik üzerlerini,
Şahidimiz Akdeniz di.

Sen olmasan,o olmasa,ben olmasam
Olamazdık dedik biz,
Ve şimdi Yaşam ın boynunda duruyor
Üç yürek bir Akdeniz...