...üç Yemin Menekşeler Şiiri - Orhan Dem ...

de ki,
.........ey ömrümden toprağa sızan derin yaram,
eskiden hiç şüphesiz yine esmerdi benim çocukluğum
..........hasret bu kadar hasret değildi o zamanlar
…………………sala'dan arşa ay biriktirirdik, ar'dan,

gecenin dallarından yıldızlar koparırdı sevincimiz,
............................................................yüz ışığa bedel

güneşli günler kokardı avuçlarımız,
..........................................sanırsın ilk melek kokusu

...............kim bilir kaç kez insandık,
................................................ iyiydik, yağızdık
...o zamanlar bu kadar dağınık ağlamazdık
....................................................................izsizce

öyle bir geçer zamandı ki,
...............yanakta bir gizli gülüşü sever gibi uyumlu

henüz çocuk aklımızda Huriler de yoktu, Cennet de

.....Azrail tanıdık değildi, yabancıydık uzaktan
......................................................şimdiki gibi değil

birine üç yemin kurban olduk mu samimi ve sadık
.............menekşeler aşka gelirdi
...bu bir bağış değildi,
.......... sanki vefa ödeme vakti gibiydi,
...............................................ahşaptan,
........................................................gümüşten, içten

şimdi öylemi
ne zaman uyanırsan uyan uykundan,
........................................az sonran yine karanlık

bütün mevsimler hazan,

...............vakit her dem körlük, her dem sağırlık

gökyüzü bile gökyüzü değil eskisi kadar

içimiz-dışımız bir yaraya dokunur gibi çığlık
.......içimiz-dışımız bir yaraya dokunur gibi yalnızlık

öyle bir yalnızlık ki, hemde , köpekler kadar sadık

Orhan DEMİRTAŞ