Üç Telden Başladık Anlatmaya

Üç telden başladık anlatmaya
Köylerinden şehirlerinden
Ter ve kan akıtılmış her karış toprağından
Eksik yaşanmışlığından
Horlanmışlığından
Çıplak ayaktan
Boş mideden
Uzun bir yol yalnızlığından
Düşten
Kederden

Ve seni sevmek
Bir ülkeyi sevmek gibiydi
Ne vazgeçmek mümkündü
Ne de çaresizce bağlanmak sana
Hasret kalmak yağmurlarına
Kuraklığına küfretmeden...

Seni sevmek,
Barikatlarla sarılmış bir caddeyi
Yürümek gibiydi baştan başa
Sıcak bir yara gibi kanamak sürekli
Seni sevmek,
Ölümün bile
Adam gibi bir sebep bulmasıydı kendine
Ve tek nedeniydi hala nefes alışımın...

Dahası anlatabilmek seni
Şair olmak gibi bir şeydi
Hece hece kazımak beynime
Ne vazgeçmek mümkün şimdi
Ne delice bağlanmak o güzelliğe...

2004

www.melihcoskun.com