Bülbüllerin has olan sedasını duymuşum
Dinlemeye doyulmaz ki üç şehrin sabah ezanı.
o seslerin ahengiyle kendimden geçmiş sarhoşum,
gönlüm şen çünkü üç şehre gülüm ben aşığım! ...
Sen her gönül savaşında muzaffer, olan İstanbul’um
sen ki Bursam Emir Sultan hazretlerini bağrına basmışsın,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
