Üc Ögün Ögüt Şiiri - Leyla Kaygun

beklemeyeceksin
ki en cok beklemediginde gelsin bekledigin
beklememis gibi yapip yapip
inadina bekleyeceksin büyük bir sabirla
ama hic sabirdan söz etmeden
ummadan tek bir umudu bile
düslemeden tek bir düsü
siradan bir günü yasiyormus gibi kalkacaksin yatagindan
yagmurlu bir günün sabahi
icinde alevler salacak yüregin
kahvalti masasinda gazetenin burc sayfasina söyle bir göz gezdirerek
her cümleyi beynine kaziyarak okuyacaksin
en cok 3. sayfa haberlerine inanacak
köse yazarlarini ve okudun her diger haberi büyük bir ciddiyetle okuyup hicbirini cok önemsemeyeceksin
inanmayacaksin sokak kösesinden üstüne yürüyen esmer cingeneye
falini okurken o avuclarindan
sen sadece dinlemis gibi yapacak
gece yataginda her sözünü birbir hatirlayacaksin

korkmayacaksin yasayabileceklerinden
ki en cok kortugunda gelir basina korktugun
korkmamis gibi yapip pirpir edecek kalbin
yüreginin yokuslarindan cikarken sen
gücsüzlügünden alacaksin gücünü dibe vurdugunda hersey
cesaretini cekingenliginden kemireceksin
kahkahalarin acilarindan süzülecek damla damla
en cok yilgin bir aninda direneceksin
bir yaz günü deniz kenarinda degil
karin borana tutuldugu bir kis günü fisildayacakcin sevgiliye sözcüklerini askinin
en tehlikleri meydanlarda haykiracaksin en güvendigin sevdalarini
istemeyeceksin hic bir seyi
istememis gibi yapip hatta istedigini bile unutup en unuttugun anda gelecek istedigin
yasaminin bir aninda karsina

unutma aslinda ölüyormus gibi yapip hayata benzeyecek yüzün
ve en cok hayata benzerken yüzün öleceksin...