Üç nokta... Şiiri - Evren Demirdelen

en önce ''öz''dü aşk bende
sonra ''göz''lerin
ve ''söz''oldu yokluğunda
ne anlamı var dağın taşın
yoksun işte..
nehir akıyor güneş doğuyor! ?
inanmıyorum döndüğüne dünyanın..
suretindir ayakta tutan evreni
ve ben..
şiir olman bir yana..
suretine aşık oldum belki.

gün gelir..diye başlayan
cümlelerdeyim artık
üç noktalı cümleler...
ve benzeri!
ömüre ters akan bu sonsuzluk özlemi
nereye kadar yaşatırsa beni
o kadar sevilirsin.
ölünce de severim diyemem
kim bilir o zaman da belki
sen seversin beni.

şimdi gömülü bir sevdaya ağıttır sözlerim
biraz ağlamışlık...yanılgı biraz
susma ki haykırsın aşk
ki susturacaksa illa
sahibi olsun
ve armağan olsun sana bu ikinci el dostluk
ki bir dostluk ne kadar sahipse aşka...