Üç nefes bir aşk ve bin ölüm-Aşkın Renk' ...

Üç nefes bir aşk ve bin ölüm-Aşkın Renk'leri -Garip Çoban Sıradışı

Gölgede kalan izlerden rücu ediyor gölgeleşen bizde sevgi merakı.
Gölgede kalan yıllar özel ve heyecanlı.
Her köşede yeniden keşfediyor dualarım.
Fotoğrafların söyleyemediği ruhumun eteklerinde.
Kapağına aşık oluyorlar canın iyi kalpli insan.
İçimde uyumak isteyen çocuğun uyanışı.
Kendi avına çıkmışın mektubu bu dizeler.
Bilmem dualar adresine varır mı?

Soluklanamayan hayatın yabancısıyım.
Aşkın kuytusunda kederin uzun konaklarında bir sevgili ay yüzünde.
Gittiğim hiç bir adreste bulamadım.
Gönül haritamda yangın sonrası ölüm yerim.
Gizli benliğim sıcacık şarabın aşkını seyrediyor.
Damla damla bir kesit sunuyor.
Bahar kokulu soluğuyla bir yar kahkaha atıyor.

Şeffaf ipek nur'dan elbisesinin içinde ay.
Dans ediyor kainat yıldızların düşünde.
Sanki bir ses hiç bir yere gitmiyorsunuz değil mi beyim diyor.
Aşkın yemeklerini hazırlıyor gece ruhuma.
Hangi tarafta aşkın duygu, duyuş ve dürtüleri.
Keyfini kaçırmamalı insanın.
O anın anısı gece kelebeklerinin kanatlarında.
Hiç görülmeyen garip sevgilinin gözleri kadar soluk renkte gecem.
Etten kemikten kendine ait bir geçmişte
hayal kırıklıklarına sarılmış duygu bulutlarında yatıyor insan.
En iyi sır sakladıklarıyla konuşuyor yıldızlar.
Sohbeti hoş bir dosttur gece.
Bir ucundan bir ucuna akın akın giden dua yolunda
zarif hareketleri ruhun doğasının parçası gizlenmişmi dünya,

Hasretim sürgün yorgunluğuna durgun sevmeler arasında bekliyorsun.
Yorgunluğum gezmelerden değil,
kan kızılı vakitte depreşen gözlerinde bir güzel gördüm.
Yusuf-i kenana benzeyen ay yüzünde saklıydı.
Nesli tabip olan edasında sessiz sedasızdı.
İkrarım için bekledim açmasını kapısından gôçerken.
Uçuşurken dualarım ah ile vah ile taş oldu bedenim.
Gerçekçi ve süssüz gecede ölümün gölgesi yok.
An'lar ve durumlarda o kapıyı açabilenlerde aşk göçü.
Ses ve öfkeden ibaret duygulara onur ödülü yalnızlık.
Soluksuz bir çözümleme uğraşında kalan sevgilide açığa çıkan ısrarlar.
Sonra bir an düşündüm ok yaydan çoktan çıkmıştı.
En güzel köşesı olan alçakgönüllüğünde huysuzca

Ateşimin ateşi yanmış yusufa benzedim.
Yar tutmak nasıl görüyor gönül.
Sevgimi paylaştım gerçek sonsuzlukta silkeledi kalbimi derinin anlamında.
Nefesim hasan farklı bir yüzyılda şükürde cesur olmalıyız.
Erkan yürüten şeytan kadar aşırı olmalı tenden ileri konmalı sevgili.
Özgürlüğün sesinde israfil gibi sunmalı hıdırellezi dualarla ruha.
Aşka düşen divanelerin hallerini anlatır her bahar.
Külüne ermek isteyen derviş gibi yanmaktır bizim karım.
Yarenimiz yarsız kalmış hu'da, hay bekler
ağlayan sevgili gözlerinde damla damla dönerek aşkı.
Yüce dağ başında yanan bir ışıkta bizi bilmeyenler bilir.
Süzülüp mavi gökyüzünden ruhunuza dualar salındıkça çeke çeke ölürüm

Gönüllerinin ardı kıraç olmuş insanların seyrine daldım ezan sesinde.
Biride vurur yar diye yanlarıma.
Bırakmıyor peşimi yazın yağan kar gibi halleri rücu ediyor ateşime.
Unut derler unuttuklarımı taşıyamadıklarım çok.
Feleğin kendi bilmez yarin ay yüzünde bülbüldür dilinde sözü.
Gönül kalk gidelim yar sevmek senin ne haddine dedi.
Merhamet etmiyor her şey tek düzey bir gün çıkar oturursun gönüle dedi.
Dar zamanlarda zinciriyle örülüyor dertlerin.
Bir kırık hayat ve bir aşk menziline ulaşıyor.
Var git gönül pirini bekletme elifin hecesinde gündüzün gecesinde dedi.
Hayali gönlüne servet bırak vav'ın bahçesinden bir deste gül alıp bırak durak bildiğin pirinden

Seninle dar oldu cihan.
Ölümüne sadakat ruhuma dua dua akıtır yaşı.
Hasretin içimde pare tanıdığımız kendimize yakın bulduğumuz sevdada deli eyledi.
Sel eyledin eğzotik dilli hayatta dem vurdukça yareme aşkı.
Adamın canı semahında gecenin divanında.
Gitmeyenler herkese yol olur zamana küsen yanında.
Akşam bir kelimeyle başlıyor sultanım.
Bense hakkın nesiyim senin nefesinden yansırken bana.
Kuyuya düşen sabrım veda tavafında.
Dolaştım mülkünde viraneler gördüm kendimde.
Hedefini bilirler göklere yakın uyumayı ôğrenenler.
Ey soylu sevdam gözlerinde kışmış uyandığımda seferiliğim.
Ferman et en sevdiğim
vakit feryat edenlerle zamana küs ey sözün sedefi yar merhaba

Acıda kahırda her nefesin kafestir artık.
Gerçeklerle düşleri iç içe harmanlayanda yoldan dönsem.
Yalnızlığın herkese düğme olduğu vakitte kırlangıç gönlüm uyanıyor.
Ey sevgili sana dair bende ne var diyar-ı küfrüme ne kadar yakınsın.
Bizi vuranda düşünmek bizi şaşkınlığı gerçekler dùnyasında gitme vakti.
Kahretme vahdeti bozdum herkes teşhir olmuş yaralı akşam vaktinte.
Sen anlamadın suskunluğumu askın haram duvarında yokluğum yaşansın.
Sende bir gökmavisinde hıdırellez de rıyanın çocuğusun.
Kulağına yıldızların en uzağı gibi fısıldarım.
Tamamlanmış yalnızlığınla sağır yaralarını örtüyor dualarım bir solukta hadi git.
Gizemi çözülmüş aşkın.

Neden benim kadar katlanmadın bana yokluk vadisinde.
Ziyan seferimde ölüm kimi zaman aşk töresidır.
Hep rivayet susma orucunda aşk.
Şimdi yol dönsem kimene bu yalnızlık içinde dalgın nehrinde gönùl.
Efendim uzağına geldim senin bu feryadında çünkü sorar her duam.
Sende duydunmu huzuru mahşere içimdeki eksık bir yusufun şu sinemdeki ahını.

Ben sözümü çoğaltırım aşk mı gitmeli buradan sorular içinde gönül.
Rivayette uçup gidenler birer dilsiz oldu.
Suretim rüzgarın sesine ses katıyor.
Sırtımı yasladığım toprakta gezinirken yolculuğuna çıkıyor ruhum.
Serin mavide aşk bayramında neden tunca benzer mermer anladım.
Renk ve musiki hikayeler avlusunda yıllarca saklanan

Gözüm toprağa düştü.
Gül'e dadanan bülbülde olmadım.
Beni baştan çıkaran şeytanlada dost olmadım.
Üsüyor alıp başımı gideceklerim.
Kim ağlar habersiz yanımda yeter bana yar olmayan.
Güzü erken geldi yüreğimin.

Muhtaç olduğumla kaldım başbaşa.
Ne zaman gitti tren hişt diyen olmadı.
Söylenecek sözüm vardı. susup susup biriktirdiklerimiz ödünç bir nidayla yol aldı.
İstedik ki sesimize ses sözümüze kulak olsun dünya sizinle güzel diyeceğim yare.
Size göre zamanın ucu nereye dügümlenmiş nabzın.
Yazdım da çıldırmaktanmı kurtuldum yar.

Kaç yaşındayım yüreğinde bir cevap yazarmısın?
Ne o suskun kaldın gecelerimde.
neden böylesin ölüler hep susar derler bence yaşıyor.

Ben şimdi bu gecenin yarısında
yazdığım bu yalnızlık mektubunu melekler adına size göndereceğim.
Hani şu belleklere kazınmış bir parağrafta
düşlerden uyandığında acınası incelikte sallanıp durmakta sevgili.

Bilmem, neden heyecanlandığımı anlatabildim mi? .
Aşk yolunda berdüsüm gönül çelenlere inat.
Kederi aşk, aşkı ızdırap yapanlarla hasbihalim.
Üç nefes bir aşk ve bin ölüm gecede neyzen.
Ebrusu tamamlanıyor aşkın çiğ tanesinde şafak vaktine.
Yine uykunun uykusuz kaldığı vakittesin sevgili.
Susmadan konuşan ruhundaki bu hüzünde ne?

Bak demedim mi?
Acı çekiyor bedenin üşüyor uykun odan yine soğuk.
Ne bu halim bir nefes ver kalkta ruhuna ölen sensin öldürende sen

İçimizdeki uzaklığı ölçmemiz imkansızdır.
Rüzgar esmesede kendi kendinin sürgünüdür insan.
İçinde derin bir boşluk taşır.
Ama bunun farkında olmamız bile yaşamımızda
avlu kapısının önünde karşılaştırır yarı yarıya terk edilmiş yanımızda.

Hedefiniz nedir?
Uzaksa avluya girmekten korkmayın.
Ağız birliği yaptıklarınız yaratılış.
Çünkü yalnız değilsiniz sıfır zamanda.
Beyaz bir düş aşkı unutmadır sürgünde unutulmuş yürekte.
Karanlıkta süzülenler rast gele incecik bir veda havası.
Zamanı gelince gitmesini bilmeli insan.
Ve her şeyi çok özleyeceğim.
Şimdilik hoşçakalın.
Dedim ya tekrarları sevmem.
Ayrı düşen kelimelerle Yaşadıklarım kendim-e-mi?
Derler ve giderler.

y.ed…garip çoban sıra dışı……12.05.200916:53
http://www.beyazrenkler.org/forum/showthread.php? t=17720