Üç Küflü Ekmeğim Şiiri - Ferdi Oktay

ÜÇ KÜFLÜ EKMEĞİM
Bin iki yüz yaşındayım ben
Ben ve üç küflü ekmeğim.
Dert skalası sigaramız saniyeler geçtikçe acı bir tiraj doğurur sonrasında soluk araba camlarında sensizliğin sefaletini izlerdik ben ve üç küflü ekmeğim
Saniyeler terfi alıyordu dakikalara fakat farketmezdik çünkü cezası makuldü.
Bilakis güneş doğururdu nizamı bozuk fıtratları.
Fıtratımız ürkütücü tanrılarda buluşurdu.
Bu tanrı buluşunda sevişmek günah etmez diyelim ki etti
Tanrının cezasıda makul.
Uzlet ve terli bakışmaların ardından
Muzdarip hayal kırıklıkları yerini yadırgar gibi sessizliğe hükmetti.
Hükmetmek tanrı katında cezayı yâd ederdi
O lahzada yere düştü üç küflü ekmeğim
Ardından zaman yerini dilhûn bir mevta ve günaha bıraktı.