marjinal dağlarıma kar düştü düşecek
tükenik umudu yanımda tuttum yaranamadım
canım çıktı ölmekten
fikri hür vicdanı hür ! diyen kimdi
tanrının lütfettiği buyurganlık ülkesinde doğmuştu insani bir yanım
günübirlik b'atımlı akşamın arasında güneşin turuncu renklisini bekliyordum
16-17 eylül şafak sökmeden ve kimse gözyaşı dökmeden
rütbesi şehit yazılı üç asker idâm ediliyordu..
sorgusuz ; herkes asker doğuyordu coğrafyanın kaderiyle !
çünkü ebeydi elitist egemenler
paşa paşa demokrasi namıyla kuvözsüz bağrımın pramatüreler ülkesiydi
istiklâl mahkemeleri..
hürriyet bayramını anımsadım
anaerkil değildi yasaların ihlâli
âlemde bir çoşku üzüntüme alkış ve senatolu kontenjanı
emekli askerden cumhurbaşkanı
bol falakalı sendikalı işçi hakkı !
61 di dünya'nın en mânâlı darbe anayasası
gönençliydi asker-sivil bürokratı koyarken yeni doğan kızına ihtilâl adını
demokratlarıysa alel'ecele gömdüler
ve bir daha sorgulanmadı dünler ?
siviller öldüler
öldü siviller...
Çetin Örnek
Kayıt Tarihi : 17.9.2021 20:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!