Üç kişiydiler
Biri Hüseyin
Arkadaşlarının yanında şehri pehlivan
Tek başınayken sesi çıkmaz özeğine basan
Diğeri Mithat…
Hani şu köse olan
Öbürü ise bizim Cebrail
İki kelimeyi yan yana getirip
Cümle kuramayan
Hani abisi var ya hasan
İnsanın canına okurlar alimallah
Üçü bir arada bulduk mu bir alan
İşte gene üçü
Beni bir akşamda köprübaşında kıstırdılar
Dedim ya üçü bir arada Azrail’diler
Ne beter dövdüler namussuzlar
Dişleri mi yerinden söktüler
Bir Hüseyin
Biri Mithat
Biri Cebrail
Allahsızlar neyim var neyim yok
Hepsini aldılar…
Kayıt Tarihi : 2.5.2006 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!