Üç Kafalar Şiiri - Ömer Boynukalın

'Üç kafalara takılmış aciz bir devlet,
Sonu pekte iyi olmayacaktır elbet.

Bu şanlı maziyi bir kenara atan,
İstikbalini unutup, milletini satan.

Ey gençlik, ey millet dinle bizleri:
Üç kafalardan şans yok, okla gezleri.

Ey saltanat-ı cihan ne hallere düştün?
Üç kafaların ellerinde yakışmadı, öldün.

Belki indirmeseydiler o yüce hakanı,
Başlatırdı elbet gavurlara büyük akını.

Üç kafalarda ne meşrep var, ne de hâyâ
Saplamışlar milletin önüne bir büyük kaya.

Ey gayet Sultan, keşke seni dinleseydik,
Sana sövmek yerine, üç kafayı kesseydik.

Bu acemi üçlü ancak sana ahkam keser,
Ey yüce Gök Sultan! yurtta lodosun eser.

Üç kafaların peşinden gelen bir millet,
"Ancak kafayı bozan bir büyük illet."

Bizatihi bu yüce bir millete bulaşan,
Bağımsızlık en kâfi sembolü olan.

Bundan gayrı olmasın, sana izmihlal
Bir büyük başlayacak, bir büyük ihtilal.