yaşarken delik bidonlarla taşıdım umutlarımı
ben vardım bidon boşaldı
şimdi ölüyüm kendime
çünkü umutlarımla kan grubum aynı
tükendim, tükettim umuda bağlı damarlarımı
ölüyken kendime suçlu kendime polis
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Umutların hiç tükenmesinnnn....Yüreğinde ....
Çok güzelll...Tebrikler...
Sevgiler....
Haldun Hakman dostumuza efsaneleri hatırlatacak ve gülümsetecek şiirler yazabilmen iyi bir şey Ahmet'ciğim..Arayışların doğru vadilerde devam ediyor..Güzel yazıyorsun
Biraz karamsar bakmissiniz gibi geldi bana sevgili Ahmet ama yinede siiriniz güzel olmus..Sevgilerimle: Samanyolu
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta