Üç Günlük Dünyaya Sığdıramadım Seni

Yanımda olmayışın tahrip edilmiş damarlarıma yeni özlem akışı sıralıyor, sen ile ben arasında akıyor pınarlar.En eskiz siluetimdi yakamozların suskunlukları susatır beni sana.Aç kalınmış,öç alınmış yaraların kabuk bağladığı imkansızlıklardayım.
Gelmelerin eşkâlini çizemiyor beni senden çalan kayıtsızlar. Yürüdüğün yollara, dökülüşlerle, sızılarla ve sensizlikle perma perişanlıklarım sur olmuş, sır olmuş,har olmuş,ar olmuş.Hangi yol, yoldan çıkmış, hangi çıkmışlık çıkını yüreğimde alıp hatmetmiş gidişlerini.Ben kimin gönül cebindeki bozuk parayım bilmiyorum yıldızım.
Anka’nın göğsüme yaptığı yuvada yurtsuz sevgiler dileyen bir güzelin mavi gözlerinden yeni denizler yuttum.Dalgaların adılında dilendim, bilendim her belirtecin zamansızlığında.Beni sordu sen.Sen misin,soran mısın,arayan mısın,aranan mısın,aratılan mısın bütün bilinmeyenler sen dedi ben hep dedim ama çözülemedi kavuşmalar.
Utanmış güzelliklere güneşler kapattım, esmerleşti hazlarım.Avuç avuç serpilmiş tuz oldun yarama.Bandırdın en kesif,en derin, en içten, en yakıcı her yerime.Durulandım biraz,unutulmazlığın bütün unutmalarını aldım ektim çaresizliklere.Ortağı oldum gelişi güzel gitmelerin çiy anlarına. Güneşini bekledim,gün _eşimi bekledim, bekledim işteleri.

Aşk gözlerimden baktı,her bakıştan bir güneş doğurdum gözbebeklerine.
Hani hatırlar mısın iki boğaz arasındayken hangisi birinci boğaz,hangisi ikinci boğazı ezberletirken , attığın gülümsemenle dalgalara büyütüldüm.
İçimde seni ören ömürceklere karşı kasırlarımdan kusursuz fırtınalar derledim.Aşkın alanlarına,alnı değmemiş özlem toprağı serpiştirdim.
Gel bas bağrımın,içimdeki ağrının,sensizliğin toprağına …Ayak izlerin yürek izlerinden daha ağırmış gidince anladım.
Pişmanlığın yasını tuttum,tutulduğum sen zindanında.Beni hücrene attılar,damarlarımı güzellerden kestiler.Esti her incelikten bir güzel,
her yaşanmışlığın haritasına seni şehir kıldım.Her güzelden bir özel dağ yaptım,Kaflarına,nazlarına, azlarına, gitmelerine gerek duymamak için.
Gel gör ki sevdanın en yakın uçurumlarından yürek bayrağım asılıydı. Marşının ezbere okunduğu yürek devletinden çıkamadım. Esir aldı her akışın.
Kendi yalnızlığımızla döndürülen dünyamız ayın gülüşleriyle sınırsız bir özlemin düşünüşün arınmışlığında beni bulsun hayatın.
Sevgi pastasını, enlemlere böldüm, seninle buluştuğum an artık grinviç oldu. Bütün buluşmaların merkez saati oldun o gün. Boylamlarımız arasına, sana sarılışım her anına bir aşk kenti eklendi.Sürüldüm sensizliğe.
Çok manalı bir aşkın içindeyim,içimde içinin gelecek zamanı çekimleniyor. Ciğerimde gelişlerinin paytonu, nefessiz bir güzelliğin sınırsızlığına doğru benimi sürüyorlar.
Pusulasızım,aşk gözüm kör,harflerden ördüğüm,şiirlere efsunlaştırdığım “çok seviyorum” tümcesiyle sana geliyorum.Bu gelişimi ciddiye al,bu kalışımı kalıntılı allarına allandır pullandır ve kavuşmanın bütün manalarında anla beni aşk yıldızım,gece bitti, cümle bitti, hasret bitti,ben bittim bilesin.