Üç Gün Vardı

Hiç unutmam o günü,
Tam üç gün vardı,
Bir kağıda yazmışsın,
Gören bir ben vardı,
Ziyarettik seni,
Sakladım o kağıdı,
Görüş süresi bitti,
Yol aldım memlekete,
Radyo da çalan,
“Haberin yok ölüyorum” Duman’dan,
Senin kağıda yazabildiğin,
Bir kağıda sığan “Ölüyorum” yazısı…
Evet üç gün vardı,
Son nefese,
Son bir, hastane duvarını görmeye,
Üç gün vardı,
En son ne düşündüğünü dile getiremeden,
İlelebete varmaya…
Evet sadece üç gün vardı,
Farkında olmadan,
Son sözlerini söyleyemeden,
Bir melek olup, cennete varmaya…
Üç gün geçti,
Doktorun verdiği bilgiye istinaden,
Aldım yanına bir kaç parça kıyafetini,
Biliyordum çıkacaktın yoğun bakımdan,
Ancak sabah 08:30 da çaldı telefonum,
Telefonda çalan şarkı Ozbi den Façalı yürekler,
Doktor diyor ki,
Kaybettik Nihal Hanımı…
Nefesim kesiliyor,
Ne yapacağımı bilmiyorum,
Ben yola çıkmak üzereyim sana doğru,
Aklıma ilk gelen Ali abimi aramak,
Gözlerim yaşlı bekliyorum sana gelmeyi,
Telefonu kapatıyorum,
Gözümde yaş,
Çalan şarkıda “bana baktığın gün ölmedim ya ben”…
Ne zaman çalsa bu iki şarkı,
Geçmişte sana gelirim hep…
Hep güzel hatırlarım,
Halimi sadece, beni bu hayatta yanan anlar..