Üç günde
döndü çöllerim denizlere.
Üç günde
rüya oldu çıngıraklı kabuslarım...
Uzun zamandır
ölüm karası gecelerde uykusuzdum.
Uzun zamandır
ateş kızılı yalnızlıklarda susuzdum.
Yalnızoğlu yalnız bir şiir çocuğuydum uzun zamandır.
Sen üç günde
ışığınla aydınlattın tüm gecelerimi.
Sen üç günde
sulak vadilere koydun emellerimi.
Yalnız kafiyelerime dost oldun sen üç günde.
Yıllarca tanıdığım biri gibi bildiktin,
Saf elmas gibi parlayan bir gerçektin.
Bunca kuraklık görmüş toprağıma,
Dikildiğinde can bulabilecek TEK ÇİÇEKTİN.
Kayıt Tarihi : 28.1.2006 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!