Üç gün! Şiiri - Emsal Toprak

Üç gün!
Şu üç günlük dünyanın üçüncü günündesin
Bazen dünün gerisinde, bazen günün önündesin
Hakikat çağırıyor seni, sen hep hayal yönündesin
Yoksa nasibinde eğer, bir yudum su içemezsin.

Uyku ile yalnızlık ruhunda ikiz kardeş
Aydınlatmaz, ısıtmaz rüyanda yanan ateş
Şüphe soruda gizli, soru şüphelerine eş
Hangi yönde seyretsen, sen senden kaçamazsın.

Kemiğini örten derin, eşyandan önce eskir
Ne ölüden ne ölümden vicdanın almaz fikir
Hor görme fakiri, meczubu gör bir tek kiri hakir
Kim bilir O! Makama kuş olsan uçamazsın.

Izdıraplarının ortağı bir damla gözyaşındır
Gideceksin sen de mutlak, giden garip başındır
Burda kalacak hatıran belki mezar taşındır
Karun kadar olsa malın içinden seçemezsin.

Güneşin her doğuşu O’ na ilk gün, sana son!
Arıdan kısa ömrün, git en latif çiçeğe kon
Kapısız penceresiz olacak köşkün, şaton
Bir ışık hüzmesine hasret kalır açamazsın.
E. TOPRAK