Üç gün Şiiri - Zehra Canan Yıldız

Yine bu gün çok sıkıldım sensiz
Her şey bir bir hatırlattı seni,
Uzaklarda sessizliğin kabus misali
Dar geçitlerden mi geçmeli,
Dağlarımı aşmalı
Ve ben yine sensiz, sessiz kalmalı

Evet, yine dünde sıkılmıştım ve yine sensiz
Ve bir türkü aldı götürmüştü çok uzaklara
Belki senin bulunduğun yerlere
Belki başka diyarlara

Hissettirdirmiydi beni sana,
Dizin dibindeki minik pisicik
Fazla tüylerini dökmüş baharı bekler
O bile bir yar ile etmiş yarenlik
Gelmiş sevdiği can taşır bedeninde
Bir umut var gözlerinde biraz yorgun
Ama mutlu,
Seni beklediğim gibi baharda

Hem bugün hem dün sıkıldım,
Yarın yine sıkılacağım sensizlikle
Işıkları kapatacağım
Görmeyeceğim
Ne kendimi ne içimdeki seni,
Sessizliğe mahkûm edeceğim kendimi
Konuşacağım her ne var ise
Dinleteceğim suskunluğumun avazını

Anlayacak mısın bilmiyorum
Cevapların olacak hepsi hazır cebinde
Her söylemediğin, her suskunluğun
Bir cevap bir yağlı kaytan can yakan
Ağlatıyor, hırpalıyor yüreğimi, mutsuzum

Üç gün sıkıldım sana,
Yakacağım tüm lambaları birer, birer
Yavaşça aydınlanacak gözlerim,
Her huzmede senden bir his gidecek
Tüm ışıklar yandığında
Bendeki sen bitecek,

Ertesi gün sıkılmayacağım söz kendime
Işıklarla erittim seni benliğimde,
Bir sen varsın sandığım dünyada,
Ne çok sıkılacaklarım var sırada,
Bir of çekeceğim elim yüreğimde
Bir elim seni koyup sildiğim yerde,

Arkan dönüp gittiğin günde,
Başında kavak yelleri efil, efil estiğinde
Aklın kim bilir hangi yerde hangi gönülde
Bahar arıları gibi bin bir çiçek bin bir petekte
Bir ömür bitip tükendiğinde,
Bir ah da benden sana, çek azabı kabrinde
12.04.2006