Üç Gece Şiiri - Merve Ceylan

Dün gece;
Rüyaların ortasında buluşan kabusların
Güzelliğine aldanan çocuk gibi mutluydu yüzüm.
Ürktüm.

Bu gece;
Kabuslarımın ahengine alıştı hüzün,
Dostunu bekleyen çaresiz insan gibi kabardı yüreğim.
Söndürdüm.

Her gece;
Hayalle gerçeğin farkındalığına yaklaşan zihnim,
Gördüklerini yalanlarken, görmediklerini doğrular.
Kışın ortasında yanar,
Yorgan altı savaşlarında etlerimiz kanar.
Pıhtılaşan gelinciklerimize ağlar sonra gözüm.
Biter sözüm.
Öldüm.

15bir10 | 22:00
Mercey.